Wegwedstrijd 2013 is afgelopen

Na tweemaal het IJsmeester spel gewonnen te hebben (2004 en 2006) is het nu dan gelukt om wegwedstrijd van 2013 winnend af te sluiten. Het was weer een mooi wielerseizoen. Maar ook een seizoen waarin niet altijd alles vlekkeloos verliep. Te denken valt dan aan de klassiekers in het voorjaar, met de besneeuwde wegen. Etappe‘s in de Giro waarvan er zelfs eentje ingekort moest worden vanwege sneeuwval. En dan ook nog te denken aan het vele slechte weer wat de renners dit jaar voorgeschoteld kregen. Heel recent nog het WK in de stromende regen. Vele valpartijen zijn dan het gevolg en wordt voorspellen wel erg lastig. En toch kwamen er wel de verwachtte winnaars in de grote rondes. Tenminste! Er was nog ene “Chris Horner” die de favorieten dwars zat in de Vuelta. Bijna uit het niets was hij daar ineens. Misschien was het “niet mee kunnen doen” in het eerste deel van het wielerseizoen juist door het slechte weer wel een voordeel dit jaar. Wie zal het zeggen. Maar in de Giro en de Tour waren er wel de winnaars zoals verwacht.

Met Effesport heb ik altijd een paar momenten waar ik naar toe werk. Dat zijn er eigenlijk altijd vier. Ten eerste de start met Parijs - Nice en de Tirreno - Adriatico. Daar moet je gewoon bij de eerste 20 á 25 zitten anders loop je het hele seizoen achter de feiten aan. Dat lukte wel aardig deze keer met een start op de 13e plaats. Maar eigenlijk was het gat van 80 punten met Crazybluffer wel erg groot. Dat werd later nog groter na Milaan - San Remo, Catalonië en Harelbeke (E3). Meer dan 100 punten was het verschil toen. De andere momenten zijn uiteraard de drie grote rondes. Alhoewel mijn voorspelling voor de Giro niet uitkwam wegens wat afzeggingen, viel de score achteraf nog mee. Iedereen had daar blijkbaar last van, want ik stond onverwachts in de top vijf met een 4e plaats. Vanuit die positie kon ik verder werken met mijn team. Via goed overwogen wissels in de periode Tour de Swisse en Critérium du Dauphiné bouwde ik verder aan mijn team naar de Tour. En al voor de Tour begon was daar de 1e plaats in het klassement bereikt. Tijdens de Tour sprokkelde ik met Cavendish en Kittel aardig wat puntjes (3e in het dagklassement) terwijl anderen op wat meer klassementsrenners gokten. Zo bouwde ik langzaam wat van mijn voorsprong uit ( 29 punten) op Max011 die 2e stond. Maar toen kwam toch mijn grote dilemma. Hoe krijg ik mijn Vuelta team op orde. Mijn vakantie naar Peru en Bolivia voor 26 dagen was fantastisch, maar ik wilde niet zomaar mijn 1e plaats opgeven. Ik moest afwachten in hoeverre ik daar wifi had en mijn team kon wisselen. Daarbij ook nog eens het tijdsverschil en niet altijd op de hoogte zijn van wat er op wielergebied gebeurde, toch een handicap. In Bolivia had ik bijvoorbeeld vijf dagen geen bereik. Dus erg afhankelijk. Maar de beoogde wissels heb ik allemaal op tijd kunnen doen. Met een 15e plaats in het dagklassement en de 1e plaats in het totale klassement na de Vuelta was er nog van alles mogelijk.

Ik ben daarna mijn strategie gaan veranderen en wat verdedigend aan de gang gegaan door goed te kijken wat anderen in hun team hadden staan. Dat was voor mij de meest veilige manier. Met een 9e plaats op het WK klassement en een voorsprong van 52 punten op Max011 pakte dat goed uit. Ik had een gaatje geslagen en de rest moest in de achtervolging, was mijn visie. Het werd nog wel even spannend omdat ik op het WK, veel van Ulissi (ik sla hem op dit moment hoger aan dan Gesink) had verwacht maar niet had gedacht dat Gesink naar Beijing zou gaan. Uiteindelijk liep dat goed af en kon ik de voorsprong met mijn grote favoriet Rui Costa zelfs nog wat verder uitbreiden. Voor de derde keer dus een overwinning bij Effesport. Het mooie van dit spel is dat je in grote lijnen niet op korte termijn maar meer op lange termijn moet denken. Alwin, de complimenten voor de goede organisatie en Tim en Drad, gefeliciteerd met jullie podium plaatsen.

Op naar het schaatsen, wat in mijn ogen dit jaar nog lastiger zo niet onmogelijk wordt om goed te voorspellen.
Wie schaatst waar?

In een Olympisch jaar is dat altijd een verrassing. Je moet dus ook wat geluk hebben met je planning. Laten we hopen dat we weer wat Olympische kampioenen van Nederlandse afkomst kunnen begroeten. Veel plezier en succes allemaal de komende winter.

Jan Blokland