Alwin heeft me gevraagd om als winnaar van wegwedstrijd 2008, ter afsluiting van het seizoen, mijn beleving van het spel weer te geven in een soort seizoenoverzicht.
Mijn naam is Harro de Groot, ondertussen 48 jaar oud , waarvan toch zeker al 40 jaar in meer of mindere mate wielerliefhebber. Hoofdzakelijk passief voor de buis, dat gaat van de touroverinning van Jan Janssen in 1968 tot die van Sastre dit jaar, en alles wat er aan klassiekers en andere grote rondes tussen heeft gezeten in al die jaren. Zo nu en dan een touretappe live meegepakt in de Alpen (oa Agostinho op Alpe d’Huez met de Kneet in de regenboogtrui).
Daar zijn dan de laatste jaren de diverse wielerspelen bijgekomen, als welkome aanvulling
op het kijkgenot. Eerst waren er de diverse Tour-spelen, daarna de andere grote rondes in spelvorm, en uiteindelijk de seizoensspelen, waaronder Wegwedstrijd van Effesport. Voor het eerste deelgenomen in 2006, en altijd keurig in de subtop geëindigd. Goed dan, het `Wegwedstrijd-seizoen`.
De eerste klassieker Milaan – San Remo begon al met een meevaller met een scorende Cancellara en Gilbert, mensen die ik eigenlijk pas in de volgende klassiekers had verwacht.
De resultaten in de volgende klassiekers waren ook niet slecht, met nog wat bonuspunten van Tomas Dekker in het Baskenland. Dit resulteerde in een keurige 3e plek na Luik.
De opbouw naar de Giro verliep niet geheel vlekkeloos. Zo bleek Sastre niet mee te doen, terwijl hij toch constant op de door mij geraadpleegde startlijst-sites stond. Di Luca viel me tegen, en ook de keuze voor Kloden ipv Contador(die nog niet in vorm zou zijn) was niet echt verstandig.
Na de Giro gelijk verder richting tour, wat puntjes gesprokkeld in de Dauphine en Zwitserland, maar toch langzaan weggezakt naar de 13e plaats. En toen kwam de laatste wisselperiode voor de tour, die uiteindelijk van cruciaal belang zou zijn. Al weken lang stond Sastre in mijn lijstje, maar hij presteerde niks. Na de wissels in de weken ervoor was er eindelijk qua punten(soms is 10000 punt wel weinig) weer wat ruimte. Dus ’s morgen Sastre eruit en Frank Schleck er in. (Er moest wel een CSC-er in). Bij gebrek aan vertrouwen voor Frank in de loop van de dag broer Andy er ingezet, om uiteindelijk aan het eind van de dag toch maar te weer te kiezen voor de degelijkheid van Sastre ipv de jeugdige klasse van Andy.
De uiteindelijke wissel in de laatste periode Zubeldia voor Marchante had ook beter niet uitgevoerd kunnen worden, Zubeldia was alleen in beeld bij de geloste renners.
Dankzij Sastre ingeschat voor een plaats tussen 5 en 10, maar eindigende als 1e stond ik plots ruim op de 1e plaats in het spel.
Na de tour ging het verder richting OS, en Spanje. Prachtig dat 2 favorieten voor de OS ook mee zouden doen met de Vuelta, en San Sebastian. Mooi dat ze in San Sebastian goed scoorden. Jammer dat ze tijdens de OS alleen naar mekaar keken, zodat dat niet veel punten opleverde. Gelukkig was er nog krachtmens Cancellara.
De ronde van Spanje ging perfect(5 rijders bij de 1e 7). Daarna ging het allemaal wat minder. Geen punten in Hamburg(wie heeft er ooit verzonnen dat dat een klassieker zou moeten worden), en de ronde van Polen(ook wel een beetje overgewaardeerd voor mijn gevoel). Toen ook het WK nog een 0-score opleverde was ik ineens gezakt naar plaats 2, achter de langzaam maar gestaag opgekomen Jack Bogers, en dat met nog maar 2 wedstrijden te gaan.
Het inbrengen van Petacchi was geen slimme zet, Frankrijk en renners die met doping in verband zijn gebracht blijft een moeilijk geval. Gelukkig was er nog die goeie ouwe Zabel,
die in zijn laatste klassieker nog wel mee wilde sprinten voor de punten. En plots was de 1e
plaats weer terug met 2 punten voorsprong. Dat leek wel weinig met een team waarin nog geen enkele deelnemer voor Lombardije zat, terwijl de concurrent Jack met Sanchez en Rodriquez al 2 favoriete renners in zijn team had staan. De laatste wissel moest dus wel een goeie zijn, en omdat de Jack Sanchez al in zijn team had staan, was eigenlijk Cunego de enige optie.
Het hele seizoen had ik nog geen klassieker gemist op TV, maar uitgerekend nu stond er een
inhaalwedstrijd voor mijn voetbalteam op het programma. En hoewel Wegwedstrijd natuurlijk
maar een spelletje is, en meedoen belangrijker dan winnen, was het eerste wat ik deed bij thuiskomst gelijk maar even op teletekst kijken wat de uitslag was. Op pagina 101 stond al dat Cunego gewonnen had, dus het begin was al goed. Toen bij de verdere uitslag toch niet de grote namen stonden die je kon verwachten(geen Sanchez en Rodriquez) bleek dat ik mijn 1e plaats keurig verdedigd had.
Mooi natuurlijk, maar uiteindelijk blijft toch het leukste, een heel seizoen puzzelen hoe je team in mekaar te zetten, foeteren op jezelf bij een verkeerde keuze, een schouderklopje voor jezelf bij een goed uitgepakte wissel.
Uiteindelijk zal de overwinning dan ook niet te danken zijn aan een ultieme tactiek, maar aan een paar goede of gelukkige keuzes op het juiste moment( in mijn geval Sastre).
Tot slot wil ik Alwin nog bedanken voor de organisatie van niet alleen wegwedstrijd maar ook alle andere leuke spelen bij Effesport. Verder Ike Simoncini die met zijn tips- en uitslagenservice het forum dit seizoen een goede impuls heeft gegeven. (Al ben ik zelf niet erg actief op het forum geweest.)
Misschien nog een suggestie voor wegwedstrijd voor volgend seizoen. Een renners–punten overzicht wat als Excel bestand te downloaden is. Vooral het zoeken naar renners met een lage puntenwaarde(de 300-punten jongens) vind ik persoonlijk op de huidige manier nogal lastig.
Rest mij nog een ieder succes te wensen met het komende schaatsseizoen, en voor hen die daar niet aandeelnemen succes het komende wielerseizoen.
|