Alwin heeft me gevraagd om als winnaar van Vuelta Manager 2009 een stukje te schrijven over de Vuelta en het spel. Bij deze:
Mijn naam is Rutger van Vugt, Ruvu voor vrienden en pouleconcurrenten, 34 jaar oud, gelukkig getrouwd en trotse vader van een dochter van 2,5.
Ik ben een groot wielerliefhebber en volg het wielrennen het hele jaar door, van januari tot oktober. Weinig uitslagen ontgaan me en vrijwel alles wat uitgezonden wordt probeer ik mee te pakken. Minstens net zo fanatiek doe ik mee aan diverse wielerspellen en dan komt vanzelf de dag dat je zo'n spel eens winnend afsluit :).
Bij een spel als Vuelta Manager, waar je maar 9 renners mag kiezen, ga ik altijd voor een verrassing. Het meest voor de hand liggende scenario wordt al door 80% van de deelnemers ingevuld en een krat bier delen met 400 man, daar is mijn dorst te groot voor.
Dus ben ik gegaan voor twee sprinters en zeven klassementsrenners. Als sprinters koos ik Farrar vanwege zn vormpeil en Greipel omdat ik hoopte dat de meesten voor Freire, Bennati of Ciolek zouden gaan. Van de klassementsrenners heb ik Gesink (als jongere) als bergkoning gekozen om zo extra bergpunten te scoren en een extra jongere in mn team te hebben. Dat werd uiteindelijk Andy Schleck. Gelukkig had ik de rest van mn team opgevuld met de top 5 uit het eindklassement, zodat de 0 punten van Andy Schleck me niet fataal werden. Mosquera maakte uiteindelijk het verschil met mijn naaste concurrent.
Ondanks het belachelijke feit dat de ronde in Drenthe startte, leek het Vuelta-parcours prima geschikt om heel wat spektakel te brengen. Uiteindelijk is dat er niet echt van gekomen en was het vaak een strijd op twee fronten. Er werd toch wel veel naar elkaar gekeken door de klassementsmannen. Even barstte het spektakel los toen Valverde op de Pandera Gesink moest laten gaan. De terreinkennis van Valverde speelde uiteindelijk in zijn voordeel en eindelijk liet hij zien dat koersen met je verstand in een grote ronde beter werkt dan koersen met je hart.
Tot slot wil ik Niels Bakker bedanken voor zijn rol als sparringspartner bij de diverse wielerspellen. Ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten, want als ik ook al die prijzen die JIJ wint nog eens een plek moet geven.... Tik 'm ff aan! En Alwin natuurlijk bedankt voor de organisatie.
Vive le velo en op naar IJsmeester!
|