 Eerste deelname aan effesport en uitkomen als winnaar.
Ja, dat geeft een heerlijk gevoel.
't Zal uiteraard nog niet het gevoel zijn van een echte ritoverwinning in de Tour de France?, maar je volgt de Tour wel ŕnders dan anders. Je kijkt vooral in functie van je eigen ploeg. Alhoewel ik toch moet zeggen dat bepaalde prestaties mij heel veel plezier deden (bvb van Jelle Vanendert, Thomas De Gendt en Dries Devenyns), al stonden ze niet in mijn ploeg.
Ik deed mee op vraag van twee collega's die al enkele jaren effesporten. We vonden het wel leuk om een ploegje te vormen binnen Quatre Mains, onze werkplek.
Het opstellen van de ploeg deed ik samen met mijn man. Vanuit ons buikgevoel en jarenlange interesse voor het wielrennen - zowel voor de klassiekers, de rondes als voor het veldrijden - stelden wij een uitgebalanceerde ploeg op.
Om Andy en Frank Schleck kon je niet heen, ze trainen het hele jaar in functie van de Tour en hebben heel wat kwaliteiten.
Contador zou er zeker voor gaan na de beschuldiging van vorig jaar.
Cadel Evans mocht niet ontbreken, de stille Australiër laat niets aan het toeval over.
In Boasson Hagen vermoedden wij een nieuwkomer met heel wat kansen.
Thomas Voekler kan altijd meer in eigen land.
Philippe Gilbert mocht niet ontbreken in onze ploeg na al wat hij dit jaar al heeft gewonnen. Hij zet België als wielerland helemaal weer op de kaart en daar zijn we heel fier op.
Na enkele ritten had ik al alle collega's binnen de subleague ver achter mij gelaten. Dat deed plezier, een vrouw aan de leiding. Maar na een tijdje bleek dat we ook constant klommen in de algemene rangschikking.
Het bleef ongelooflijk spannend tot de laatste dag… En we haalden de finale. Yes!
Ik haalde prompt mijn koersfiets van de haak.
Vive le velo!
Sandra Boey
PS Aan effesport: bedankt voor het initiatief!
| 
