IKE wint Vuelta Mañager 2018

Al vele jaren doet hij mee aan spellen van effesport en hij heeft dit jaar Vuelta Mañager gewonnen: Ike Simoncini. Zijn verhaal:

De Vuelta

De laatste ronde van het jaar en altijd de vraag: wie komt er goed uit de tour?, en dit jaar ook nog eens wie rijdt er alleen ter voorbereiding op het WK?

Zekerheidjes leken me Lopez, Quintana, Simon Yates, Uran, Bennet en toch ook Valverde. Die laatste is gewoon altijd echt goed in de Vuelta.

Pinot had ik op gevoel ook wel vertrouwen in dat hij top 10 zou halen en hopelijk top 5 Mas leek me een prima jongere ook natuurlijk omdat ik Lopez kopman had gemaakt; alle punten maal 1,5 leek mij prima op voorhand zag ik hem ook serieus als kandidaat om de ronde te winnen.

Sagan was niet in hele goede doen en was ook nog eens gevallen en ziekjes geweest; gokje was dus hem weglaten en alleen Ellia als sprinter nemen. Achteraf heeft Sagan net wat meer gescoord dan Viviani maar dat scheelde niet heel veel.

Eigenlijk was Bennet mijn enige misser maar die reed voor de Vuelta zo sterk dat ik het gewoon een zekerheidje vond. Had ik Kruiswijk genomen i.p.v. hem dan had ik qua renners bijna het perfecte team bij elkaar geraapt:)

Op het prikbord heb ik het perfecte team neergezet en het grote verschil met mijn team is vooral dat ik Quinty als klimmer had en Yates een veel betere keuze was geweest

Zekerheidjes niet op basis van gevoel en info waren Porte, Kelderman, Aru, Carapaz, meer dan 1 sprinter, Nibali, Majka en Zakarin.

De Vuelta begon en eerlijk gezegd leek het nergens op wbt mijn ploeg; na 8 etappes stond ik ergens rond plek 150 en ik verwachte er echt bitter weinig meer van De 9e etappe - een klimetappe - was ik dan wel 4e van de dag maar goed ik had nergens het idee dat ik maar in de buurt van de top 10 zou komen.

Etappe 13 stond ik nog rond plek 90 maar etappe 14 was ik weer 2e van de dag en steeg naar plek 54; leuk maar nog steeds geen reden om te denken dat het wat kon worden.

De volgende etappe was ik dagwinnaar en steeg naar plek 28 hmmmmm ergens begon ik te hopen op een aardige Vuelta al leek winst me onmogelijk. Valverde deed het veel te goed en de mensen met hem als kopman zou ik nooit in kunnen halen MAL(Lopez) moest daarvoor echt nog dik stijgen in het AK en Piti(Valverde) moest juist zakken.

Na etappe 19 stond ik 13e maar Piti stond nog veel te hoog in het AK en ik was slechts 7e van de dag ik geloofde er helemaal niet meer in. Met nog een klimetappe voor de boeg moest Piti er doorzakken en MAL nog steeds stijgen maar het leek ergens wel dat Valverde kraakte.

Etappe 20 verliep perfect voor me: MAL haalde uit - won weliswaar niet de etappe maar werd 2e - en steeg naar plek 3 terwijl Piti er flink doorheen zakte. Met de eindafrekening van het AK ging ik van plek 3 naar plek 1 en na wegwedstrijd, ijsmeester en de tour heb ik nu ook de Vuelta gewonnen. Nu moet dan maar snel mijn favoriete grote ronde nog komen, de Giro, want dat blijft de mooiste van allemaal.

Tot slot ijsmeester komt er weer aan, normaal de tijd van het jaar dat ik urenlang samen met mattie "Tommy Ventoux" overleg wie we gaan spelen en wat de beste tactiek is maar zoals jullie waarschijnlijk al weten heeft hij vorig jaar zelfmoord gepleegd en juist deze periode ga ik hem weer missen.

Dus: Tommy goos deze is voor jou zoals een wielrenner zou doen ik kom juichend over de streep en wijs naar de hemel.