Vuelta Mañager

Hallo effesporters,

Mijn speelnaam is Peetersson, maar mijn echte naam luidt Remco van der Peet. Ik ben 37 jaar oud en woon met mijn vriendin samen in Twente; Ootmarsum om precies te zijn. Ik werk in Enschede als Internet-strateeg bij Present Media. Ik heb zelf altijd actief gevoetbald. Sinds twee jaar tennis ik. In de schuur staat mijn racefiets, maar jammer genoeg kom ik er te weinig toe om deze ook te gebruiken.

Al vanaf jonge leeftijd ben ik erg geïnteresseerd in sportuitslagen in de breedste zin. Wat betreft wielrennen uitte zich dat in het bijhouden van een schriftje met alle uitslagen van de Tour de France. Dit heb ik zo'n 10 jaar volgehouden (ik heb het schrift nog steeds als aandenken bewaard). Daarna nam het Internet deze noeste taak over. Naast de uitslagen trokken ook al snel verschillende managersspelen de aandacht. Mijn deelname daaraan begon met voetbal en tennis. Al snel kwam ik er echter achter dat ook rondom wielrennen veel leuke managersspelen waren te vinden.

Sinds de ronde van Italië 2007 doe ik dan ook enthousiast mee met de spellen van Effesport. Destijds een fantastische entree met een tweede plaats in de door Danilo di Luca gewonnen Giro (het grote ronde-debuut van Andy Schleck). Een enorme toevalstreffer, want ik had me niet heel uitgebreid ingelezen in de spelregels. In de jaren daarop ben ik de opzet van het spel enorm gaan waarderen. Waar de meeste spellen zich beperken tot het invullen van een standaardrijtje, moet je bij Effesport vooraf al nadenken waar renners goed in zijn, en vooral, wie de gehele ronde zullen uitrijden. In de loop der tijd is mijn aanpak om een team samen te stellen dan ook behoorlijk veranderd.

De Vuelta heeft de laatste jaren altijd met uitvallers te maken gehad, doordat het WK kort daarna was gepland. Dat was voor mij dit jaar een reden om niet al te veel sprinters in mijn team op te nemen. Ik was er vooraf namelijk van overtuigd dat een groot aantal sprinters er voortijdig de brui aan zou geven om zich op Geelong voor te bereiden. Dat dit niet gebeurde en mijn kopman Mark Cavendish ook in de laatste week nog volop punten bleef pakken, heeft me zeker geholpen.

Een andere doorslaggevende keuze kwam pas op het allerlaatste moment tot stand. Heel lang had ik Tejay van Garderen als jongere in mijn team. Pas de vrijdag voor de start, na het lezen van een artikel op Cycling News, bedacht ik dat hij niet de jongere zou zijn die de meeste punten zou pakken. Ook al had Peter Velits sindsdien geen heel erg aansprekende resultaten geboekt, toch stonden mij zijn klasseringen in de Tour de France van 2009 nog helder voor de geest. Op basis hiervan besloot ik de gok te wagen en hem als jongere te nemen. Al direct bij de ploegentijdrit bleek dit een perfecte keus! Mede door deze keuze stond ik na de ploegentijdrit boven aan. Ongekende weelde. Na de eerste etappe was ik even van de bovenste plaats verdrongen, maar een dag later stond ik tot mijn verbazing al weer bovenaan. Om deze plek vervolgens niet meer af te staan. Het maakte een mooie Vuelta alleen maar mooier.

Organisatoren, dank voor het organiseren van dit erg leuke spel! Ik denk dat ik namens vele enthousiaste wielerkenners spreek, als ik zeg te hopen dat jullie dit nog lang zullen volhouden.