Rosa Nostra 2013 is weer voorbij

Mijn naam is Margreet Ottens, ik ben 40 jaar oud en woon samen met mijn kruising bordercollie/herdershond Mila in de mooie stad aan de IJssel Zutphen. Ik ben ongeveer 20 jaar een fervent wielrenvoorspel-spelletjes speelster. Begin jaren '90 ontdekte ik het toenmalige spel Ploegleider, wat inmiddels is uitgegroeid tot het aarschijnlijk voor de meeste prognose games spelers welbekende CyclingFever.com. Destijds was ik een uitzondering als vrouw, nu spelen er gelukkig ook daar en bij alle andere pronospellen, behoorlijk wat dames mee en die laten ook regelmatig zien over een heldere kijk op het internationale wielrennen te beschikken...

Nu even over hoe ik tot deze voor mij heel onverwachte overwinning ben gekomen. Misschien moet ik eerst even uitleggen waarom het voor mij zo bijzonder is dat ik dus voor het eerst na vele jaren zo fanatiek overal meegespeeld te hebben, eindelijk eens gewonnen mag zien staan in mijn profiel (eerdere edities eindigde ik meestal op een getal met 3 cijfers, bijv.in 2012 161e en in 2011 dramatisch 608ste..oeps....)

Okay, eind augustus vorig jaar werd ik terwijl de Olympische Spelen nog bezig waren getroffen door een totaal onverwachte hersenbloeding. Na 3 weken in coma in het ziekenhuis te hebben gelegen, mocht ik half september volledig verlamd aan mijn hele linkerkant naar een revalidatiecentrum, daar heb ik uiteindelijk ruim 4 maanden gezeten en weer leren lopen. Op zich was ik, toen ik op 20 december weer naar huis mocht, behoorlijk hersteld, behalve dat mijn geheugen toch een behoorlijke klap had gehad. Daar kwam ik pas echt goed achter, toen ik me weer fanatiek op het nieuwe wielerseizoen wilde storten middels mijn inschrijving voor wegwedstrijd 2013. Vooral tijdens de Tour down Under, ontdekte ik dat mijn zorgvuldig opgebouwde uit-mijn-hoofd-database (ik was het type dat van bijna elke renner moeiteloos een groot deel van zijn palmares kon oplepelen). Tot mijn grote schrik bleek bijna alles uit mijn hoofd te zijn verdwenen; pas als ik via Google wat dieper zocht naar de renner in kwestie, begon het langzaam weer terug te komen. Ook hielp het veelvudige Skypen met mijn Servische vriend Dragan ook enorm om mijn geheugen weer wat op te frissen. We leerden elkaar kennen via de eerdergenoemde site CyclingFever.com, eerst verstuurden we alleen geschreven berichten, maar dat groeide uit tot dagelijks vele uren praten op Skype, vooral over onze gemeenschappelijke passie, het voorspellen van alle wielerraces en vanaf ca. 2010 kwamen daar ook de schaatsprognoses bij, door het actief spelen van IJsmeester. Soms tot mijn lichtelijke irritatie, want in Servië weet men niks van schaatsen, er zijn niet eens ijsbanen, sloot Dragan (Max011) ieder jaar ruim boven mij in het eindklassement het seizoen af! Uiteindelijk heeft hij me weer op het juiste spoor gezet door af en toe een vergeten website of renner te noemen, waardoor het weer begon te dagen. Via deze weg wil ik Dragan ook heel hartelijk danken voor zijn steun en geduld tijdens de voor mij zo moeilijke revalidatieperiode en nog steeds ben ik niet helemaal de oude, maar toch. Volim te Dragan!

Maar ik dwaal af, het ging immers om de afgelopen Giro.. Ik moet bekennen dat ik best een beetje laf heb gespeeld dit keer. Ik nam altijd veel risico, vond het leuk een beetje te experimenteren, maar dit jaar dacht ik dat het misschien beter was om wat meer "op safe" te spelen, vooral dus omdat ik zoveel uit mijn geheugen kwijt was en stiekem omdat ik ook wel eens wat hoger wilde eindigen. Kortom: ik ging voor Nibali als kopman, ik ben al jaren een trouwe volger en groot fan van Vicenzo, als reserve kopman koos ik Wiggins, niet omdat ik zoveel vertrouwen in hem had, maar ja, op safe spelen was mijn idee.....

De bergkoning was een iets minder safe keuze, ik stelde Santambroggio op, vooral op basis van zijn goede rijden in Trentino, ik heb overigens lang getwijfeld om Pirazzi op die plek te zetten, maar vond dat een beetje te laf van mezelf, gezien zijn aanvalsdrift van het jaar ervoor. Daarom heb ik hem later maar als knecht ingevuld. Naast Nibali voor het roze was ook mijn sprinter extreem safe, wie anders zou immers in staat kunnen zijn tot het winnen van 5 etappes? ja Cavendish natuurlijk; bleek achteraf een goede keuze dus. Als beste jongere had ik vanaf het begin Betancur in mijn hoofd, uiteraard ook vooral op basis van zijn eerdere rijden in de races voor de Giro. Dit was niet de beslissende renner, want halverwege de ronde, zag ik dat Alwin die toen 1ste stond ook Betancur voor de witte trui had opgesteld. Langzaam klom ik vooruit. Ik bleef vooral gokken en hopen op wat extra puntjes van mijn knechten Gesink, Uran, Scarponi en Pirazzi...

Uran was een goede keus, met zijn mooie stunt door Evans van de tweede plaats te stoten in de klimtijdrit. Na die klimtijdrit stond ik zelf 7de, maar de nummer 1 van dat moment Campione had Wiggins als kopman opgesteld en was naast Wiggo zelf ook al twee van zijn knechten kwijt - nl. Degenkolb en Hesjedahl - en hij had Evans ipv Uran. Uiteindelijk zag ik tot mijn grote vreugde na de finish van een door het extreme wisselvallige weer bepaalde Giro, dat ik toch op de eerste plaats stond. U begrijpt wellicht hoe blij ik met deze zege was, gezien alles wat er met mij is gebeurd het afgelopen jaar.

Graag bedank ik hierbij de webmeester Alwin Kruijt Spanjer voor het elk jaar opnieuw mogelijk maken van het spelen van Rosa Nostra en alle andere spellen die via Effesport te spelen zijn. Ik verheug me nu alweer op Massasprint 2013!!!

Juffie (Volimo Giro.... ik hou van de Giro )